We hebben Wifi!!!!

Hi allemaal,

Na meer dan een week heerlijk rondgezworven te hebben door Botswana zonder telefoonbereik en internet, hebben we nu weer heel even het genot van Wifi. Ondertussen hebben we een reisverslag bijgehouden waar we van dag tot dag onze indrukken hebben geprobeerd te verwoorden. Deze volgt hieronder. Alvast veel leesplezier gewenst. Overigens kan het goed zijn dat we vanaf nu tot het einde van de vakantie geen Wifi meer hebben. De bewoonde wereld die we aandoen is niet zo ontzettend bewoond ;)


Groetjes,
M&M




Dag 1 - Aankomst > Muldersdrift
=====================

En daar zitten we dan, zondagavond 18:51 in een B&B in Muldersdrift, ergens in de buurt van Johannesburg. Als avondeten een paar bammetjes op, omdat we geen zin hadden om te koken. Moe van het reizen en de eerste indrukken, terwijl we eigenlijk nog weinig hebben gedaan. Na de rustige vlucht vanuit Parijs, de auto in ontvangst genomen. We werden vanaf de luchthaven van Johannesburg opgepikt door een medewerker van het verhuurbedrijf Bushlore en bij aankomst zagen we ‘onze’ auto al staan. Eerst wat paperassen afhandelen en vervolgens een aantal uur de uitleg van de auto aanhoren. De uitleg is hard nodig, want het is een indrukwekkend apparaat die Toyota Landcruiser Bushcamper. Er zit zelfs een buitendouche op die je middels een geisertje kan verwarmen (een douchegordijn is niet voorhanden dus wel eventjes goed om je heen kijken voordat je onder de douche springt). Het elektrisch systeem is een stuk complexer dan in de auto die we vorig jaar hadden. Op het dak liggen zonnecellen die twee accu’s t.b.v. de electronica voeden. Deze accu’s voorzien bijvoorbeeld de koelkast en de ijskast van stroom en natuurlijk ook de lampjes die je her en der aantreft in en om de auto. Is er geen zon dan zit er nog een backup systeem in. Ook heeft de auto een soort van oplaadstation voor alle op te laden apparatuur (telefoons, iPod, camera’s…). Last but not least, we hebben de beschikking over een watertank van 120 liter. Daarmee kunnen we lang genoeg uit de voeten in de afgelegen gebieden.
Indrukwekkend ding dus, edoch op het asfalt voelt de Toyota zich minder thuis. Traag (140PK op meer dan 3000KG), vaag omdat de auto hoog op de hoeven staat en log. Volgens de verhuurder komt de Toyota op het onverharde volledig tot zijn recht. Dat gaan we dus overmorgen wel merken. Tot die tijd terugschakelen voor iedere helling, veel op de linkerbaan blijven (ze rijden hier links) en niet te ambitieus over de rijtijden zijn. Ofschoon de Landcruiser nagenoeg nieuw is, stamt het ontwerp nog uit de oertijd. En met oudjes moet je met beleid omgaan.

Veel meer spannends dan dit hebben we niet te melden. Behalve dat we vandaag voor meer dan 100 Euro aan boodschappen hebben gedaan. Doen we bijna nooit met z’n tweetjes ;)



Dag 2 - Mulderdrift > Pilanesberg
=====================

Vandaag een korte dag: ongeveer 180 km (ongeveer 3 uur). Mooi om eventjes rustig aan te doen en nog wat extra boodschappen te halen, omdat we gisteren weer het een en ander vergeten zijn. Ook was het gisteren zondag waardoor de slijter eerder dicht was dan gehoopt. Vandaag dus eventjes gin en bier inslaan. Het is ons ook gelukt om de hand te leggen op fles echte Zuid-Afrikaanse port.
We kwamen in voormiddag in Pilanesberg aan. Op zich hadden we tijd om een korte game drive te maken, maar we gaven er de voorkeur aan om de auto eventjes goed in te richten en alles naar onze wens te zetten. Neem je hier niet een paar uurtjes de tijd voor dan loop je de hele vakantie tegen allerlei irritaties aan. Dingen die in de weg liggen of waar je niet bijkan, iets dat je niet gebruikt maar wel continu tegenkomt. Toen we daarmee klaar waren was het ook alweer borreltijd dus gaven we daaraan de voorkeur. Onze eerste gin-tonic van de vakantie smaakte goed!
Omdat we nu een vriezertje hebben, hebben we voor het eerst dat we op een kampeervakantie zijn vlees op voorraad. Vandaag twee lamskarbonades op het vuur gelegd. We moeten maar zoveel mogelijk gebruik maken van deze luxe.

Het weer is helemaal top. Overdag warm (graadje of 25- 30) en volop zon. ’s-Avonds daalt het snel naar een graadje of 10 - 15.

Morgen staat er een lange dag op het programma. 500 Kilometer om naar Werda in Botswana te gaan. We schatten in dat we er zo’n 8 uur over doen, inclusief grensovergang en een pauze. Werda zal het laatste dorp zijn dat we aan doen voordat we de bush induiken.


Dag 3 - Pilanesberg > Werda
==================

Een lange dag; we wisten het van te voren. Zo’n ‘verbindingsetappe’ valt gewoon altijd tegen: Kilometers rijden om ergens te komen, sommige stukken schieten voor geen meter op, in de loop van de middag begint de zon door de ramen van de auto heen te branden. Allemaal weinig noemenswaardig.
De grensovergang van Zuid-Afrika naar Botswana verliep soepel. Binnen een uur waren we er door heen.
Om 18:30 waren we eindelijk op onze eindbestemming Cornwall Safari Lodge in Werda. Na een hartelijk onthaal door Heather en Yanni, kamp op gezet en eventjes snel wat noodles opgewarmd. We waren beiden doodop. We kregen nog gezelschap van de hond des huizes die zich had genesteld in een van onze campingstoelen. Naast het vragen om heel veel aandacht hield die hond zich ook bezig met de jacht op slangen. We hebben er geen gezien, dus dat heeft hij dan vanuit onze stoel goed gedaan.


Dag 4 - Werda > Mabuasehube
===================

Nog een verbindingsetappe, maar nu een leuke. We gaan naar Mabuasehube, een wildpark dat grenst aan het bekendere Kgalagadi. Eerst 100 kilometer omrijden omdat de pomp in Werda geen diesel heeft. Wat dat betreft zijn we nu wel in een streek van niks gearriveerd. De dorpjes zijn uitgestrekt, maar hebben nauwelijks voorzieningen. De hoofdwegen zijn geasfalteerd, maar zitten vol gaten en kalven af aan de zijkanten. Edoch, in Thsabong waar we getankt hebben en de laatste voorraden hebben aangevuld, weten ze wat service is. Tijdens het tanken kwam pompbediende 2 de ramen wassen en pompbediende 3 de banden op de juiste spanning brengen. In totaal waren drie mannetjes druk met onze auto.

De laatste 150 kilometer van die dag was onverhard. Heel veel wasbord wat uiteindelijk overging in diep zand. Bijna geen verkeer gezien die dag behalve een politiewagen en nog een sleepwagen met een zeer gehavende Toyota Landcruiser op sleep. Bleek dat de bestuurder een frontale aanrijding had gehad op die weg. Hoogstwaarschijnlijk in het midden van de weg gereden op zoek naar het juiste spoor en net aan de andere kant van het heuveltje reed iemand anders met hetzelfde idee….. Voor ons een wijze les: bij heuveltjes en blinde bochten er altijd van uit gaan dat er iemand anders op ‘jouw’ spoor rijdt.

We arriveerden rond 14:30 in Mabua. Inschrijven, plekje op de campsite opzoeken en vervolgens toch snel de auto weer ingesprongen om een uurtje een gamedrive te maken. Geen spannende beesten gezien, maar wel erg leuk weer.

Op het moment van typen van dit stukje is het 19:17. We zitten op de campsite met een houtvuurtje aan. Eten is gedaan, afwas is gedaan en om ons heen is het donker. Echt aarde donker. We hebben niet heel veel licht van de maan, omdat er wat bewolking hangt en voor de rest hebben we alleen onze eigen verlichting. We zijn blij dat we hebben geïnvesteerd in goede zaklampen want die hebben we hard nodig.

Morgen gaan we al zwervend van waterhole naar waterhole naar onze volgende campsite in Mabua: Khiding. Hemelsbreed een kilometer of 40, geen idee hoelang we er over doen. We zijn benieuwd wat we allemaal gaan tegenkomen. We hebben in ieder geval een wedstrijdje opgezet: wie het eerste een roofdier op 4 poten spot, krijgt die avond een Gin-Tonic.


Dag 5 - Mabuasehube
==============

Khiding Campsite is een van de meer afgelegen campsites in Mabua. Er is geen stromend water, maar wel een zogenaamde long drop (WC met een opvangtank), een installatie om de douchezak aan te hangen en een zogenaamde A-frame. Dit is een hutje in een A vorm dat bescherming tegen de zon biedt. We kijken uit over Khiding Pan, een zoutpan.
We arriveren rond 15:30 op Khiding. Hierbij zijn we van zoutpan naar zoutpan gereden. Weinig dieren gezien. Een paar grazers als oryx, springbok, kudu en red hartebeast (geen idee hoe die beesten in het Nederlands heten: rood hartenbeest of zoiets???). Veel vogels, waaronder ook veel roofvogels. Maar helaas geen roofdieren, onze wedstrijd kent nog geen winnaar. De omgeving is wel prachtig. Heel Afrikaans savanne-achtig maar volledig begroeid met gras van ongeveer een halve meter tot een meter hoog. Dit maakt het dieren spotten erg lastig. Goed, dat wisten we van te voren en we zien waarvoor we kwamen: een groen Botswana. Onderweg komen we nagenoeg niemand tegen, behalve een medewerker van Mabua. Zelfs op Khiding zijn er geen andere kampeerders. Dit betekent dat de dichtstbijzijnde aanwezigheid van mensen op zijn minst 11 kilometer ver is. Dit is namelijk de eerstvolgende campsite. Mocht die leeg zijn dan is er 25 kilometer tussen ons en de volgende mens af te leggen. Een aparte gedachte. Het is hier dan ook bizar rustig. Absoluut geen geluid van verkeer, mensen, vliegtuigen. Helemaal niets wat doet herinneren aan de aanwezigheid van mensen op deze aarde. Behalve dan onze koelkast die zijn best doet om de G+T koel te houden ;)
Aangezien het om 18:00 donker wordt, beginnen we om 17:30 met het stoken van een vuurtje. Avondeten bereiden we dan ook, zodat we met zonsondergang en een houtvuurtje ons avondeten nuttigen. De zonsondergang was weer betoverend. Ik weet niet waardoor het komt, maar de zonsondergangen in zuidelijk Afrika zijn zo ontzettend mooi. Ook gaat voor ons de zon onder precies achter de zoutpan waar we op uitkijken. De oryxen en andere grazers op de pan maken het plaatje helemaal af. Een prachtig oord! Morgen een rondje door Mabua maken. We hebben de lunch al klaar: koude pasta met gehakt wat nog over was van het avondeten.


Dag 6 - Mabuasehube
==============

Pfoeh, koude nacht gehad. Ergens tussen de 0 en 10 graden. De slaapzak hield ons wel warm, maar we hadden de tocht’ramen’ van de tent deels openstaan voor frisse lucht. Alles wat niet in de slaapzak zat, was steenkoud. Die ‘ramen’ dicht doen was geen optie, want hoe moet je anders die geweldige sterrenhemel zien? Iedere keer als we ons omdraaien, is de verleiding groot om eventjes naar buiten te kijken. De halve maan verlicht het landschap precies genoeg om te zien wat er rondloopt (niets), de ontelbare sterren geven een prachtige lichtshow. Echt geweldig!
Vanochtend uitgeslapen tot 7:00, daarna rustig ontbeten en de auto ingesprongen om door Mabua te rijden. Best wel wat dieren gezien, maar weer geen roofdieren. Wel aardig wat grazers en vooral veel vogels. Zou er een vloek op ons rusten t.a.v. het spotten van leeuwen en andere rovers? Het zou toch mooi zijn om een winnaar van onze tweemans wedstrijd te kunnen hebben.
Het was wel een mooie dag. Prachtig landschap, mooie zoutpannen, weinig tot geen andere mensen.
De zonsondergang was ook weer fabelhaft. Terwijl we aan het genieten waren van een fantasiemaaltijd (beef burgers, gekruide rijst, doperwten en roommais) werd de lucht en de sluierbewolking in honderden tinten rood geschilderd. Zo mooi! Alweer een momentje van geluk.
Morgen een lange dag en vroeg opstaan. We verlaten Mabua en gaan naar Nossob in de Kgalagadi. Zo’n 200 kilometer over single tracks (soort van bospaden). In Nossob kunnen we weer wat voorraden aanvullen, zei het alleen de basics: diesel, drinkwater en hopelijk brandhout. Brandhout is nagenoeg op, diesel is ontoereikend voor de dagen na Nossob en drinkwater hebben we nog plenty.
Met name diesel is dus belangrijk. De Kgalagadi is 38.000 km2 groot (zeg maar 200 km x 200 km, zeg maar ongeveer Nederland), maar er zijn maar drie pompstations. Daarvan ligt alleen Nossob op onze route. Overigens zijn er ook maar drie winkels / supermarktjes en is er maar een restaurant in de Kgalagadi. Die laatste is niet in Nossob.


Dag 7 - Mabuasehube > Nossob
=====================

En ja, we hebben een winnaar! De wie-spot-het-eerste-een-roofdier-op-vier-poten wedstrijd is gewonnen door……. Marjolein en Michiel. We hebben beiden de G+T trofee gewonnen en die gaan we vanavond soldaat maken! Net drie uurtjes onderweg stuitten we op twee mannetjes leeuwen die op de weg lagen. Nog vrij jonge mannetjes, want de manen waren nog niet volgroeid. Een van de twee had een avontuur beleefd met een stekelvarken. De stekels staken nog uit zijn manen. Twee leeuwen dus op een paar meter afstand van ons. Wij filmen en fotograferen en die leeuwen maar een beetje luieren. Na een half uurtje moesten we toch echt verder en reden we voorzichtig langs de leeuwen heen. Beide beesten sjokten vervolgens het gras in en ze waren meteen uit het zicht. Schitterende ervaring!

Die ochtend ging de wekker om 5:30 en reden we om 6:15 weg. Het was nog koud en we moesten de verwarming van de auto gebruiken om het een beetje behaaglijk te krijgen. Via een aantal mooie zoutpannen kwamen op een kruising waar we eventjes gingen ontbijten. Ontbijt hadden we de avond van te voren gemaakt. Terwijl we nonchalant buiten de auto een bammetje aan het happen waren, kwamen we er achter dat wel heel veel pootafdrukken van grote katachtigen om ons heen hadden (de leeuwen die we even later zagen???). Snel weer de auto in en verder rijden. Een mooie route, maar wat een dramatisch slechte ‘weg’. In totaal 150 km aan wasbord en soms diep zand. De Landcruiser had er geen probleem mee, maar wij hadden het op een gegeven moment wel gehad. Overigens indrukwekkend hoe die Landcruiser door het terrein ploegt. Om 15:00 kwamen dan aan in Nossob na urenlang doorgetrild te zijn geweest. We waren gesloopt. Maar goed, we moesten nog onze prijs nuttigen. Dus die hebben we dan ook rap tot ons genomen. Daarna onze eerste douche in dagen en snel wat dingetjes gewassen die nu in de auto liggen te drogen. Ook de broodnodige diesel aangevuld (in het terrein rijdt de Landcruiser 1 op 4) en wat zaken ingeslagen in het winkeltje.
We zitten nu dus schoon te zijn op een echte camping met andere kampeerders. Volgens mij allemaal Zuid-Afrikanen, want overal ligt er genoeg vlees te garen boven het houtvuur.
Nu we schoon zijn valt het extra op dat onze auto dat niet is. We hebben er in welgeteld een week een redelijk vies hok van gemaakt ;) Je houdt hier gewoon niets schoon. Overal ligt zand en ruikt het naar ons….. Eau de Botswana, die unieke combinatie van houtvuurgeur vermengd met zonnebrand, DEET en zweet. Aangezien we vandaag voor het eerst sinds dagen goed gedoucht hebben, kan je wel raden hoe de auto geurt.

Morgen een relaxed dagje van ongeveer 100 kilometer naar Gharagab, in het noorden van de Kgalagadi.


Dag 8 - Nossob > Gharagab
==================

Het was best wel lekker op Nossob. Mensen om ons heen, geen gedoe met geluiden die we niet konden plaatsen, een doortrek WC, een warme douche met een haakje om de handdoek op te hangen. Gewoon een camping met goede faciliteiten, vriendelijke mensen en een omheining. Lekker gekletst met wat mensen. Blijkt dat menig Zuid-Afrikaan familie of een bekende in Nederland heeft. We spraken met een ouder stel die een vriend van 75 jaar oud in Loppersum heeft wonen. Hij ontmoette lang geleden een Nederlandse vrouw, zij bleef in Zuid-Afrika, maar op een gegeven moment kreeg hij een goede baan aangeboden in Groningen. En zo kom je dus uiteindelijk als 75-jarige Zuid-Afrikaan te wonen in een huis met scheurende muren in Loppersum of all places….. Heeft onze gaswinning toch een klein beetje negatieve impact op het bruto nationaal geluk van Zuid-Afrika.
Vanmorgen rustig aan gedaan en om een uurtje of 10 Nossob verlaten. Via een redelijke zandweg naar Gharagab gereden. Onderweg twee leeuwen gezien: een op verrekijkerafstand en de ander verscholen achter een boom. Die laatste was wel een forse; een mannetje vol in de manen. Helaas was meneer bijzonder lui en kwam hij nauwelijks overeind. Geen mooie foto kunnen maken dus.
Veel kuddes met red hartebeast, oryxen en gnoe’s. En voor de rest een mooi landschap: rood zand en groen gras. De laatste 30 kilometer waren dwars door de rode zandduinen. Prachtige rit. Ik wist dat we in Gharagab zouden overnachten in een hutje, maar kon me geen goede voorstelling van de locatie maken. Nou, Gharagab is echt prachtig gelegen. Midden in duinen met in de wijde omtrek helemaal niets anders dan natuur. Een stuk of 5 hutjes, van alle gemakken voorzien, en een huisje van de ranger die over onze veiligheid waakt. Dit stukje typ ik vanaf onze veranda met uitzicht over de Kgalagadi. Een waterplaats is op 50 meter afstand en drie springbokken zijn daar aan het drinken. Weinig geluiden van mensen….
Het is vandaag zondag en het laatste leeuwenbezoek is vrijdag geweest aldus de ranger. Dit betekent dat of het een rustige leeuwentijd is of dat we heel wat kunnen verwachten aangezien die leeuwen zich een etmaal hebben ingehouden. Wat er ook gebeurd, de leeuwen moeten eerst een poortje openmaken om op onze veranda te komen. We zitten dus hartstikke veilig ;)
Grappig is dat we in de buurt zitten van de Red Dune Camping. Een camping aan de andere kant van de grens (Namibië) waar we 3 jaar geleden hebben overnacht. Ook hebben we vandaag een fles port uit Calitzdorp leeg gemaakt. In 2013 fietsen we nog op de tandem door dit dorp heen en handden we geen puf om naar de portmaker door te stoempen. We zijn toen bij een B&B opgehouden. Alles lijkt vandaag samen te komen.

Morgen gaan we naar Grootkolk. Een vergelijkbare accommodatie als Gharagab dus ook een safaritent. Een kort stukje rijden, ongeveer 60 kilometer.


Dag 9 - Gharagab > Grootkolk
===================

Vanmorgen een mooie zonsopkomst gezien. Marjolein heeft vervolgens pannenkoeken gebakken en toen zijn we langzamerhand richting Grootkolk gegaan. We hadden alle tijd dus haasten was niet nodig. Om van Gharagab naar de hoofd’weg’ in de Nossob vallei te komen, moesten we eerst een kilometer of 30 door het duinlandschap van de Kgalagadi heen. Prachtig alweer met soms mooie uitzichten vanaf de hoge duinen. De route had het beste voor het laatste bewaard, want de laatste duin was een beklimming waarvan ik eerlijk dacht dat we die niet gingen halen; steil, diep en zacht zand, diepe kuilen en om het allemaal nog lastiger te maken een bocht aan het einde van de beklimming. Natuurlijk dacht de Landcruiser er anders over en bleek ook deze helling een peuleschil voor ‘m te zijn. Inmiddels heeft dat ding zich wel bewezen in het terrein.
Vandaag nog een paar waterholes bekeken, maar geen spannende dingen gezien. Eigenlijk begon het ons redelijk te irriteren dat we zo ons best deden, maar zo weinig zagen. Bij aankomst in Grootkolk werd ons humeur nog meer op de proef gesteld toen bleek dat een blikje bier had gelekt in de koelkast. Alles in de koelast stonk naar bier. Eerst de boel schoonmaken dus.
Later die middag nog met onze buurman staan praten. Een Zuid Afrikaanse boer (gepensioneerd) met een eigen game reserve die zonder hekken naadloos aansluit op Kruger game reserve. Dat is weer eens wat anders dan een tuintje van 6x6 met twee perenbomen en een kersenboom. Zijn zoon runt tegenwoordig de boerderij en was druk met het oogsten van de sinaasappelen. 1000 Ton moest er worden geplukt…. Onze buurman is hier, omdat er hier andere dieren zijn dan in zijn game reserve. Hij is een vogelaar en kan hier weer andere vogels spotten dan bij hem thuis. Samen met onze buurman kwamen we tot de conclusie dat het in de Kgalagadi slap is gesteld met het wild aanbod, vooral veel van hetzelfde. Toen we het praatje hadden afgerond en ik onderweg naar de douche was, riep Marjolein me om meteen naar buiten te komen. Er liep een leeuw o.i.d. in de buurt. Ik in mijn boxershort naar buiten en daar zagen we hem: een luipaard! Marjolein en ik hebben de camera’s niet laten stoppen. Wat een prachtig gezicht om een luipaard van dichtbij te zien. En… voor ons voor het eerst. Uiteindelijk liep de luipaard voor onze tent langs het struikgewas in. Mooi dat dit schouwspel van 10 minuten onze hele dag goed kon maken.
Een klein uurtje later kwam de ranger van Grootkolk nog even langs om te vragen of alles goed was. Onze buren feliciteerden ons met onze eerste luipaard. Zij konden het wel aardig zien, maar alles speelden zich pal voor onze tent af.

Morgen gaan we de Kgalagadi uit en richting de Kalahari. Boven aan het programma voor morgen staat diesel tanken en ergens een Wifi punt zien te vinden. Dit verhaal is al te lang offline.


Dag 10 - Grootkolk > Kang
=================

Deel 1 van de vakantie is afgesloten: de Kgalagadi. Op naar deel 2: de Kalahari. Vanmorgen om 7 uur uit Grootkolk vertrokken. Nog een bruine Hyena gezien, maar helaas niet op de foto vast kunnen leggen. Na vele uren over mooie maar hobbelige paden kwamen we aan in een of ander gehucht. Daar begon de asfaltweg waar we vandaag lang naar uitkeken. Eindelijk geen wasbord meer, sterker nog de laatste 110 kilometer ging over maagdelijk asfalt. De afgelopen dagen hebben te veel wasborden gehad. Het rijdt niet comfortabel, is vermoeiend en blijkt ook een slechte uitwerking op onze auto te hebben. Onderweg zijn een onderdeel van de braai verloren. deze zat over een van de twee reservewielen aan de achterzijde van de auto gemonteerd. Die hele constructie was losgetrild. Nu ligt er dus ergen tussen Grootkolk en Kang een grillplaat.

We zijn gestopt in Kang bij een combinatie van pompstation, motel, camping, supermarkt en restaurant (met de toepasselijke naam Kang Ultra Stop). We hoeven dus nooit meer weg; alles binnen handbereik. Er staat nog een ander stel op camping. Een stel uit Wales die al vanaf september 2015 aan het reizen zijn met een eigen kampeertruck. Ze doen dit niet full-time, maar gaan ook eens in de zoveel maanden naar Wales terug om familiebanden te onderhouden. Klinkt toch wel lekker.
Morgen gaan we naar Ghanzi, waar we twee dagen de tijd hebben om ons bezoek aan de Kalahari voor te bereiden. In ieder geval veel inkopen doen, want in totaal hebben we 10 dagen niet de beschikking over een supermarkt of iets dergelijks. Ghanzi is de hoofdstad van de Botswaanse veeteelt. De diepvries maar eventjes volproppen met goede steaks!

Of we deze vakantie nog Wifi tegenkomen is een vraag. In ieder geval op de luchthaven van Johannesburg, maar of eerder iets tegenkomen durf ik niet te zeggen. Tussen nu en vertrek naar huis (waar ik niet al te lang bij wil stilstaan) komen we niet echt iets tegen wat internet zou kunnen hebben.